บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์๓ประการคือ เพื่อ ๑)ศึกษาแนวคิดวิชาการบินสมัยใหม่และพุทธวิธีพัฒนาศักยภาพนักบินขณะบินร่อนลง๒) บูรณาการพุทธวิธีในการพัฒนาศักยภาพนักบินขณะบินร่อนลง และ ๓) ศึกษาผลของพุทธวิธีในการพัฒนาศักยภาพนักบินขณะบินร่อนลง

การวิจัยนี้แบ่งกลุ่มตัวอย่างเป็น ๒ กลุ่มคือกลุ่มทดลองที่ทำการสวดมนต์เป็นเวลา ๑๐ นาทีร่วมกับการปฏิบัติอานาปานสติเป็นเวลา ๒๐ นาทีก่อนการปฏิบัติหน้าที่การบินร่อนลงและกลุ่มควบคุมที่ปฏิบัติหน้าที่การบินร่อนลงตามปกติโดยไม่มีการสวดมนต์ หรือปฏิบัติอานาปานสติ

ซึ่งลักษณะทั่วไปทั้ง ๒ กลุ่มไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ

ผลการวิจัยพบว่า พุทธวิธีสามารถพัฒนาศักยภาพนักบินขณะบินร่อนลงได้เป็นอย่างดี ทั้งนี้ ศักยภาพนักบินขณะบินร่อนลงดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในหลายมิติ กล่าวคือการจัดการภาระงานดีขึ้นพฤติกรรมการทำงานร่วมกันดีขึ้น ความเครียดลดลง ความฉลาดทางอารมณ์ดีขึ้น และความสามารถในการปฏิบัติหน้าที่การบินร่อนลงดีขึ้น โดยมีค่า P value เท่ากับ ๐.๐๐๒,๐.๐๐๒,๐.๐๐๐, ๐.๐๓๐ และ ๐.๐๐๐ ตามลำดับ

การวิจัยสามารถสรุปในรูปแบบจำลองการทดลองคือความสามารถในการปฏิบัติหน้าที่การบินร่อนลงหลังการทดลอง = ๓.๗๙๙+ ๐.๖๗๕ ความสามารถในการปฏิบัติหน้าที่การบินร่อนลงก่อนการทดลอง– ๐.๐๔๖ ความต้องการด้านจิตใจหลังการทดลอง– ๐.๐๔๘ ความพยายามก่อนการทดลอง– ๐.๐๓๕ ความเครียดพื้นฐานหลังการทดลองการสวดมนต์

ดาวน์โหลด